سقف افزایش اجاره با توجه به TÜFE(شاخص قیمت مصرفکننده) به ضرر مستاجران تغییر کرده است. اما اگر حساب اجاره با Yİ-ÜFE(شاخص قیمت تولید کننده داخلی) انجام میشد چه میشد؟
افزایش ۶۵ درصدی اجارهبها در ترکیه بر اساس شاخص قیمت مصرفکننده
چگونگی افزایش اجارههای مسکونی و تجاری در قانون مدنی ترکیه تنظیم شده است. در نسخه اولیه این قانون، افزایش اجارهها با نرخ سالانه شاخص قیمت تولید کننده داخلی (Yİ-ÜFE) محدود شد. این قانون از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ به این شکل اجرا شد.
از سال ۲۰۱۷، Yİ-ÜFE سریعتر از شاخص قیمت مصرفکننده (TÜFE) افزایش یافت. بر این اساس، در سال ۲۰۱۹ تغییراتی در قانون اعمال شد و به جای Yİ-ÜFE که افزایش زیادی داشت، ابتدا توجه به TÜFE که افزایش کمتری داشت، در نظر گرفته شد. اما در طول بررسیهای مجلس از این تصمیم صرف نظر شد و به جای آن، افزایش میانگین ۱۲ ماهه TÜFE اعمال شد.
در حالی که این رویکرد ادامه داشت، از سه ماهه آخر سال ۲۰۲۱ تورم به سرعت افزایش یافت و این بار محدودیت افزایش اجاره مسکن به ۲۵ درصد اعمال شد. این محدودیت ۲۵ درصدی از تاریخ ۱ ژوئیه برداشته شد.
به گزارش خبر ترک از احمد کیوانچ؛ از ماه ژوئیه به بعد، در افزایش اجاره مسکن، افزایش میانگین ۱۲ ماهه TÜFE مورد توجه قرار خواهد گرفت و افزایش اجارههای تجدید شده نمیتواند از نرخ میانگین ۱۲ ماهه TÜFE که توسط موسسه آمار ترکیه (TÜİK) برای ماه قبل اعلام شده، تجاوز کند.
اما این بار مستاجران متضرر شدند. زیرا از مارس سال گذشته، افزایش میانگین ۱۲ ماهه TÜFE از افزایش Yİ-ÜFE بیشتر بود. میانگین ۱۲ ماهه افزایش TÜFE در ژوئن ۶۵.۰۷ درصد و در ژوئیه ۶۵.۹۳ درصد بود. در مقابل، افزایش Yİ-ÜFE در ژوئن ۵۰.۰۹ درصد و در ژوئیه ۴۱.۳۷ درصد بود.
تفاوت بین این دو به ضرر مستاجران در ژوئن ۱۴.۹۸ درصد و در ژوئیه ۲۴.۵۶ درصد ثبت شد.
اگر در افزایش اجاره مسکن به جای استفاده از TÜFE به Yİ-ÜFE برمیگشتند، اجاره یک واحد مسکونی ۱۰ هزار لیری، در قرارداد تجدید شده در ژوئیه به ۱۵ هزار و ۹ لیرا و در قرارداد تجدید شده در اوت به ۱۴ هزار و ۱۳۷ لیرا میرسید.
اما چون مبنای محاسبه TÜFE است، اجاره همان واحد مسکونی در ژوئیه به ۱۶ هزار و ۵۰۷ لیرا و در اوت به ۱۶ هزار و ۵۹۳ لیرا افزایش یافت.
زیان مستاجر در قرارداد تجدید شده در ژوئیه ماهانه ۱ هزار و ۴۹۸ لیرا و سالانه ۱۷ هزار و ۹۷۶ لیرا خواهد بود. زیان مستاجر در قرارداد تجدید شده در اوت ماهانه ۲ هزار و ۴۵۶ لیرا و سالانه ۲۹ هزار و ۴۷۲ لیرا خواهد بود.
به دلیل توجه به میانگین ۱۲ ماهه TÜFE به جای Yİ-ÜFE، افزایش اجاره در ماه ژوئیه ۱۰ درصد و در اوت ۱۷ درصد بیشتر شد.
اگر سقف افزایش اجاره مسکن بر اساس میانگین ۱۲ ماهه Yİ-ÜFE تعیین میشد، هم برای مستاجران و هم برای صاحبان مسکن افزایش متعادلتری ایجاد میشد.
در حالی که در Yİ-ÜFE تغییرات ماهانه بسیار زیاد است، میانگین ۱۲ ماهه Yİ-ÜFE تغییرات نرمتری را نشان میدهد.
به عنوان مثال، Yİ-ÜFE در ماه مه امسال ۵۷.۶۸ درصد، در ژوئن ۵۰.۰۹ درصد و در ژوئیه ۴۱.۳۷ درصد بود. با این حال، میانگین ۱۲ ماهه افزایش Yİ-ÜFE در ماه مه ۴۷.۲۴ درصد، در ژوئن ۴۷.۹۷ درصد و در ژوئیه ۴۷.۵۵ درصد بود.
TÜFE و Yİ-ÜFE دو شاخص اقتصادی مهم هستند که برای اندازهگیری تغییرات قیمتها در اقتصاد استفاده میشوند.
تعیین نرخ اجاره بها بر اساس ۶٪ از ارزش ملک!
TÜFE (Tüketici Fiyat Endeksi – شاخص قیمت مصرفکننده):
تعریف: شاخصی است که تغییرات قیمت سبدی از کالاها و خدمات مصرفی را که توسط خانوارها خریداری میشود، اندازهگیری میکند. این شاخص نمایانگر تورم در سطح مصرفکننده است.
کاربرد: برای تعیین نرخ تورم، ارزیابی قدرت خرید پول، تنظیم قراردادهای اجاره و دستمزدها، و تصمیمگیریهای سیاست پولی توسط بانکهای مرکزی استفاده میشود.
Yİ-ÜFE (Yurtiçi Üretici Fiyat Endeksi – شاخص قیمت تولید کننده داخلی):
تعریف: شاخصی است که تغییرات قیمت کالاها و خدماتی را که توسط تولیدکنندگان داخلی تولید و به فروش میرسد، اندازهگیری میکند. این شاخص نمایانگر تورم در سطح تولیدکننده است.
کاربرد: برای ارزیابی هزینههای تولید، تعیین قیمتهای فروش داخلی، تنظیم قراردادهای تامین و تولید، و تحلیلهای اقتصادی صنعتی استفاده میشود.
در مجموع، TÜFE بیشتر به تغییرات قیمتهایی که مصرفکنندگان نهایی پرداخت میکنند تمرکز دارد، در حالی که Yİ-ÜFE تغییرات قیمتهایی را که تولیدکنندگان برای کالاها و خدماتشان دریافت میکنند، منعکس میکند. هر دو شاخص برای ارزیابی شرایط اقتصادی و تصمیمگیریهای مالی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند.
منبع: املاک کولسی